Kaikki meloo!

Heehee,
Jaa inderdaad, ik leef ook nog. Je zou denken dat ik na al dat raften inmiddels een beetje dood zou zijn, maar het valt allemaal mee. Eigenlijk heb ik nergens last van! Behalve van de muggenbulten :( En niet zomaar muggenbulten, nee, minimaal een centimeter doorsnee... Gelukkig heb ik er nu nog maar drie, maar ben bang dat het er de komende dagen meer gaan worden :(
Maargoed, wat heb ik de afgelopen dagen gedaan. Héél veel geraft. Woensdag avond, vrijdag, vandaag. Ja dat noem ik toch redelijk veel.
Woensdag avond zijn we op het strand van Basecamp begonnen. Toen hebben we Niskakoski en de Myllykoski gedaan. Ook hebben we nog de boot (expres) laten omslaan, (om te oefenen) dus toen was ik lekker aan het zwemmen in een drysuit en een lifejacket. Echt zo grappig. Je hoeft niets te doen want je blijft gewoon drijven! En na het raften en zwemmen doe je je drysuit uit en dan ben je gewoon nog helemaal droog. Wat een uitvinding zeg! Gister zijn we met de raftbooten weer naar Käylä gereden en vanaf daar terug naar Basecamp geraft. Toen ben ik ook weer de rapid die mij uit de boot geslingerd had, te lijf gegaan. Dit keer viel ik er niet uit :) En anders was dat opzich ook niet zo heel erg geweest want het was toch weer mega warm. Ik denk dat we nu al een paar dagen achter elkaar de dertig graden gehaald hebben. Ik keek namelijk vanmorgen om half 8 op de thermometer (in de schaduw) en die gaf toen al 27 graden aan! Vandaag had ik dan ook maar besloten om niet meer mijn soort van drysweater aan te doen maar gewoon in mijn t-shirtje te gaan raften. Want ook vandaag was het weer bloody hot. Vandaag ben ik tot de Myllykoski mee geweest met raften, vanaf daar ben ik terug gelopen naar Basecamp om hier Hande te helpen met het klaarmaken van het dinner. We kregen namelijk weer een aantal gasten vandaag. En geloof het of niet: Het zijn Nederlanders! Jaja serieus waar! Wel raar hoor, om ineens weer Nederlands te praten. Ik moest gewoon echt diep geconcentreerd nadenken om niet automatisch over te schakelen naar het Engels. En het grappige is dat als ik Nederlands praat Tessa en Teddy mij ongeveer verstaan. Dus hebben we maar besloten dat ik gewoon Nederlands ga praten. De reden dat ze mij verstaan is omdat Tessa erg goed Duits spreekt en Teddy Zweeds. Maargoed, ik begin het Fins ook steeds meer te verstaan. Ik vang woorden op die ik ken en weet dan ongeveer waar ze het over hebben. Zo vroeg Tesse gister bijvoorbeeld in het Fins: "Is er al koffie gemaakt." Ik verstond het Finse woord 'kahvi' wat koffie betekend en ik zei tegen haar dat de koffie al in de eetzaal stond. Ik had het eerst dan ook helemaal niet door dat ze in het Fins aan de praat was. Dus inmiddels mogen ze op gaan passen met wat ze zeggen want ik heb ze door! Maargoed verder met mijn verhaal.
Tussen al het raften door heb ik ook nog wat gewerkt, met mijn verslag bezig geweest en genoten van het heerlijke weer. Morgen alweer de laatste dag van de rafting cursus. Ik hoop dat iedereen slaagt. Waarschijnlijk wel! Maar tijd om uit te rusten heb ik niet, ik ga namelijk maandag avond, of dinsdag avond beginnen met de Karhunkierros. Samen met Teddy gaan we proberen om die in twee en een halve dag te lopen. Volgens mij is dat onmogelijk of in ieder geval heeeeeel erg zwaar, maar hij vind dat het kan. (Nu is hij ook zo gestoord als een, euhm ja als wat eigenlijk? Herstel: Hij is de meest gestoorde mens die ik ooit heb ontmoet.) Dus we zullen zien of ik na die wandeling nog leef.
Oké dat was het wel weer ongeveer?
Ohnee, zal ik nog eens een hele goeie grap vertellen? Tenminste, ik vind het een goeie grap ;)
Toen ik vertelde dat ik naar Finland zou gaan voor stage, keken velen mij raar aan. "Ga je stage lopen in Finland?! Weet je hoe koud dat is?!" Ik ben gewoon eigenwijs naar het "koude" Finland vertrokken. En nu, zit ik hier in Noord-Finland, waar het op dit moment het warmst is van héél Europa!
Jaja, ik ben zo gestoord nog niet ;)
Byebye